Του Πατρός Αντωνίου Κουμή, Προισταμένου του Ιερού Ναού Αγίας Βαρβάρας Καμινίων.
Σήμερα η εκκλησίας μας εορτάζει την απόδοση της Κοιμήσεως της θεοτόκου. Τα εννιάμερα της Παναγίας , όπως τα λέει ο λαός.
Κάθε Δεσποτική και Θεομητορική εορτή, γιορτάζεται οκτώ μέρες συνεχώς. Ύστερα αποδίδουμε τη γιορτή στην Εκκλησία, υμνούντες και δοξάζοντες τον Θεό, για ότι μας χάρισε. Έτσι μ' αυτό το δεδομένο, ολόκληρος σχεδόν ο Αύγουστος, είναι αφιερωμένος στην Υπεραγία Θεοτόκο. Από τη πρώτη μέχρι τις 23 του μηνός. Αυτό γίνεται για να τιμήσουμε δεόντως το πρόσωπο, που μετά τον θεό, τιμά και γεραίρει ολόκληρος ο ουρανός και η γή.
Η Υπεραγία Θεοτόκος είναι η μητέρα του Χριστού, αλλα και μητέρα όλου του κόσμου, ιδιαίτερα όμως των ορθοδόξων Χριστιανών. Αγωνίζεται για την επίλυση των προβλημάτων μας και επιθυμεί διακαώς τη σωτηρία της ψυχής μας.
Ο Άγιος Ανδρέας , ο δια Χριστόν σαλός που ξεναγήθηκε απο τους Αγγέλους στον Παράδεισο, μια απορία είχε και μία ερώτηση έκανε: << Δεν μου δείξατε είπε, την Υπεραγία Θεοτόκο>>. << Η Παναγία του απάντησαν οι Άγγελοι, δεν βρίσκεται αυτή την ώρα εδώ. Βρίσκεται κάτω στο κόσμο και βοηθά όσους έχουνε ανάγκη. Πιό πολύ χρόνο την έχεται εκεί στη γή εσείς , παρά εμείς εδώ στον Παράδεισο. Μπορούμε όμως να σου δείξωμε το θρόνο και την κατοικία της>>.
Καί αυτό αδελφοί μου, είναι πολύ αισιόδοξο και παρηγοριτικό. Το γεγονός πως την Παναγία την έχωμε εμείς εδώ συνέχεια δίπλα μας.
Ένας Ηγούμενος μιας Μονής του Αγίου Όρους, ο Πατήρ Ευθύμιος, γυρίζει απο το χωράφι με το τρακτέρ με φορτωμένη τη καρότσα σανό για τα ζώα. Σε κάποιο ρέμα, εξαντλημένος απο τη νηστεία και την αγρυπνία, χάνει τον έλεγχο και το όχημα αναποδογυρίζει. Τον σώζει η Παναγία τη τελευταία στιγμή. Του λέει όμως: << Μη κάνεις υπερβολές. Τι θα πάθαινες, αν δεν ήμουνα εδω? >> και χάθηκε απο τα μάτια του.
Σ΄ένα χωριό της Ηπείρου, μια γιαγιά κατάκοιτη, συνέχεια επικαλείται την Παναγία. << Παναγία μου βοηθησέ με. Παναγία μου βοήθησε με>>. Ένα βράδυ της παρουσιάζεται η Παναγία και της λέει: << Τί έχεις και τι θέλεις να σου κάνω? >> << Θέλω Δέσποινά μου, να γυρίσω και απο το άλλο πλευρό, επιάστηκα έτσι που είμαι καθηλωμένη>>. Καί σκύβει η Παναγία και την γυρίζει στο άλλο πλευρό και εξαφανίζεται.
Εδώ πρέπει να παρατηρήσουμε οτι η Παναγία μας σαν καλή νοσοκοκόμα τη γύρισε. Δεν την έκανε όμως καλά, ενώ θα μπορούσε. Απλούστατα, γιατί δεν έπρεπε να γίνει καλά. Ήταν θέλημα Θεού να είναι άρρωστη, να σηκώσει το σταυρό της, για να βρεί έλεος και σωτηρία στον ουρανό η ψυχή της. Γιατί αυτό που θέλει ο Θεός, θέλει και η Παναγία. Καί αυτό που προέχει , δεν είναι η καλοπέραση σ' αυτή τη ζωή, αλλά η επίτευξη και η κατόρθωση της άλλης.
Κάποτε ο Άγιος Παίσιος στο Άγιον Όρος, άκουσε μια φωνή πίσω του να του λέει: << Από σήμερα , εγώ θα είμαι η μητέρα σου>> Τη φωνή την γνώρισε, γιατί την είχε ακούσει και άλλη φορά. Ήταν η φωνή της Παναγίας. Τι να εσήμαινε όμως ο λόγος αυτός? Προβληματίστηκε, ανησύχησε, ρώτησε και έμαθε πώς την ώρα που άκουσε τη φωνή, πέθανε η μητέρα του. Καί τότε κατάλαβε, για ακόμα μια φορά, την αγάπη και το ενδιαφέρον της Παναγίας.
Εδώ βέβαια πρέπει να πούμε πως η Παναγία ενδιαφέρεται για όλους μας. Εμείς όμως δεν είμαστε δεκτικοί της χάριτος και της βοήθειας μας. Άλλοτε με την απιστία μας, Άλλοτε με τα έργα μας και την αμαρτωλή ζωή μας, ακυρώνουμε στη πράξη και απορρίπτουμε τη χάρη της Θεοτόκου. Εκείνη όμως επιμένει και συνεχίζει να μας ευεργετεί. Γιατί ποτέ μια καλή μάνα δεν απορρίπτει το παιδί της , όσο και αν αυτό την πικραίνει και την στεναχωρεί. Τί θα γίνει στο τέλος, αυτό μόνο ο θεός το γνωρίζει. Όμως ένα πράγμα πρέπει να ξέρουμε. Πως όσο μεγαλύτερες οι ευεργεσίες , τόσο μεγαλύτερη και η ευθύνη μας, εν ώρα κρίσεως. Σύμφωνα και με τον Λόγο του θεού που λέει: << Ου μεγάλοι, μεγάλως ετασθήσονται>>. Άρα όσο πιό πολλά ξέρουμε, τόσο πιό πολλά θα πληρώσουμε, αν δεν εφαρμόσουμε όσα ξέρουμε. Ουδείς είναι άμοιρος ευθυνών.
Ο Άγιος Παίσιος έλεγε οτι ο Θεός στέλνει τις ευεργεσίες του και κάνει θαύματα δια των Αγίων του και στους αλλόθρησκους, αλλά εάν δεν μετανοήσουνε και βαπτισθούνε, δεν σώζωνται.
Πρίν λίγο καιρό πήγε κάποιος Χριστιανός απο τη θεσσαλονίκη στη Κων/λη. Μπήκε στο καράβι για να περάσει κάπουθ απέναντι και κάθισε μαζί με Τούρκους στο κατάστρωμα. Μιά Τουρκάλα, που μιλάει Ελληνικά, έχει ένα μικρό παιδί , που κάποια στιγμή της ξεφεύγει απο τον έλεγχο και κρεμιέται απο τα κάγκελα , κοιτάζοντας τη θάλασσα. Σε ένα απότομο τράνταγμα του καραβιού γλιστράει και κινδυνεύει να πέσει στη θάλλασα. Το βλέπει η μητέρα του και πετάγεται απάνω αστραπιαία φωνάζοντας: <<Παναγία μου το παιδί μου>> και το αρπάζει τη τελευταία στιγμή. Όταν επιστρέφει στο παγκάκι , τη ρωτάει ο Έλληνας: << Είσαι Χριστιανή? >> όχι του απαντάει , << ε τότε γιατί φωνάζεις τη Παναγία?της ξαναλέει. Ε λέει εκείνη, << Μάνα εγώ , Μάνα και αυτή θα μ' ακούσει>>. Είναι αυτό που είπαμε προηγουμένως, που έλεγε ο Άγιος Παίσιος. Ότι και οι αλλάθρησκοι κάτι περιμένουνε.
Αν ψάξουμε τη ζωή μας αδελφοί μου προσεχτικά, χωρίς προκαταλήψεις και ολιγοπιστίες, θα δούμε πως κι εμείς έχουμε άπειρες φορές ευεργετηθή και βοηθηθή απο την Παναγία. Απλώς τα γιαλιά που φοράμε , δεν μας αφήνουνε να το καταλάβουμε. Τις πιό πολλες φορές συνεργεί ο δάβολος και αποδίδουμε στη σύμπτωση η στη τύχη, πράγματα θαυμαστά και απίθανα. Αυτό όμως θα μας λογιστεί σαν αχαριστία, απέναντι στη μεγάλη ευεργέτηδα και σωτήρασ της ψυχής μας. Και η αχαριστία είναι αμαρτία μεγάλη. Ακόμη και ο Κύριος παραπονέθηκε για τους εννέα (9) αχάριστους λεπρούς, που αφού έγιναν καλά, δεν γύρισαν να πούνε ενα ευχαριστώ στον ευεργέτης τους. Άραγε εμείς το κάνουμε? Δοξάζουμε το θεό και ευχαριστούμε τη Παναγία? Προσευχόμαστε στο όνομα της? Της ανάβουμε το καντήλι? Τιμούμε τη χάρη της? Αλλά προ πάντων : Προσπαθούμε να μην την λυπήσουμε με τα έργα μας? Μιμούμαστε την αγνή ζωή της? Καί κάτι ακόμα: Ακούμε και εφαρμόζουμε το λόγο της? Οι Άγοι Πατέρες λένε πως έναν λόγο μόνο είπε η Παναγία. Αυτό που είπε στους υπηρέτες στο γάμο της Κανά: << Ότι αν λέγει υμίν, ποιήσατε>>Δηλαδή: Ότι σας πεί ο Κύριος , να το κάνεται. Αυτόν τον λόγο απευθύνει μέχρι σήμερα σε όλους μας: Ότι σας λέει ο Κύριος να το κάνεται. Αυτό θέλει αυτό επιθυμεί και μ΄αυτόν θα σωθούμε, αν τον εφαρμόσουμε. Αμήν.
