Λόγος ψυχοφελής, του πατρός Αντωνίου Κουμή, Εφημερίου Ιερού Ναού Αγίας Βαρβάρας Καμινίων.
Είναι δυνατόν ποτέ, ο τόσο όμορφος κι ωραίος κόσμος μέσα στον οποίο ζούμε, να καταστραφεί?
Είναι δυνατόν ποτέ, να χαλάσει ο Θεός αυτό το εξαίσιο δημιούργημα που με τόση σοφία <<εποίησε>>?
Και όμως ειναι. Ότι έχει αρχή αδελφοί μου, έχει κάποτε και τέλος.Και ότι γεννιέται, οδηγείτε αναπόφευκτα στο θάνατο.
Αυτό είνα το συμπέρασμα της σημερινής Ευαγγελικής περικοπής. Της περικοπής της κρίσεως......Μιλάει για το τέλος του κόσμου και την κρίση που θα γίνει στη Δευτέρα Παρουσία. Τότε που θα κρίνει ο Θεός όλη την ανθρωπότητα και θα αποδώση στον καθένα, κατά τα έργα του. Ο Κύριος, θέλοντας να μας καταστήσει ενήμερους, μας προειδοποιεί λέγοντας ότι έχει ορίσει ημέρα, κατά την οποίαν θα εμφανιστούμε μπροστά του για να κριθούμε για τις πράξεις μας. Και το κάνει αυτό για να μην νομίσει κανείς ότι θα εργάζομαι τα καλά έργα χωρίς ανταμοιβή. Η πως θα διαπράττει τις αμαρτίες, χωρίς τιμωρία και ανταπόδοση. Ετσι δίνει κουράγιο στον ενάρετο,αλλά αφαιρεί και την δικαιολογία, απο το στόμα του αμαρτωλού. Με στεντορεία φωνή, καλεί όλους μας να προσέχουμε τα έργα μας, γιατί πρόκειται κάποτε να λογοδοτήσουμε γι΄αυτά.
Οποιος καθίσει και μελετήσει προσεχτικά την σημερινή Ευαγγελική περικοπή, δεν μπορεί παρά να συγκλονιστεί. Γιατί θα δή εκεί μέσα πράγματα που δεν είχε ποτέ φανταστεί. << Α οφθαλμός ουκ οίδε, ούς ούκ ήκουσεν και επί καρδίαν ανθρώπου ουκ ανέβη>> όπως λέει ο Απόστολος Παύλος. Μιά σχετική εικόνα που υπάρχει σε πολλές εκκλησίες, προκαλεί ρίγη συγκίνησεως. Εμπνέει στην ψυχή φόβο και δέος. Και πώς να μην γίνει αυτό, όταν βλέπεις όλη την ανθρωπότητα μαζεμένη μπροστά στό θρόνο του Θεού να περιμένει την απόφαση? Κι ύστερα τους δίκαιους να εισέρχονται στην βασιλεία του Θεού, και τους αμαρτωλούς να οδηγούνται και να ρίχνονται μέσα στην φρίκη της αιωνίου κολάσεως? Κανείς δεν μπορεί να μείνει ασυγκίνητος και να φύγει αδιάφορος. Αθελά σου αναφωνείς: Τι είναι αλήθεια η ζωή? << Ματαιότης ματαιοτήτων, τα πάντα ματαιότης>> κατά την Αγία Γραφή. Παρ΄όλα αυτά όμως υπάρχουν άνθρωποι που αδιαφορούν. Τα διαβάζουν αυτοί, η τα ακούν, αλλά νομίζουν πως αφορούν τους άλλους, κι όχι αυτούς. Η προσπαθούν να πείσουν << εαυτούς και αλλήλους>>, πως δεν είναι αληθινά. Ψέμματα λέει η Εκκλησία, ψέμματα το Ευαγγέλιο, ψέμματα ο ίδιος ο Χριστός. Και αυτό γιατί, έτσι μας βολεύει. Δεν θέλουμε να ταραχθούμε. Δεν θέλουμε να ανησυχήσουμε. Συνεχίζουμε την ζωή μας κι ας είναι βουτηγμένη στην αμαρτία. Όμως << θάνατος αμαρτωλών, πονηρός>>.Μια κακή ζωή, έχει και ένα κακό τέλος. και μιά αμαρτωλή διαβίωση συνεπάγεται μια αιώνια κόλαση. Όσο και να προσπαθούμε να παρατείνουμε την εδώ διαμονή μας, το τέλος είναι αναπόφευκτο. Και το δικό μας και του κόσμου ολόκληρου. << Ο ουρανός και η γή παρελεύσονται >> λέει ο Κύριος. Και ο λόγος του είναι αληθινός και βέβαιος. Αν ψάξουμε μέσα στην Αγία Γραφή θα βρούμε για το θέμα αυτό, λόγια του Θεού που προκαλούν φόβο και πανικό. Λέει κάπου ο Αγιος Πέτρος << θά έλθη δε η ημέρα της κρίσεως, σαν κλέφτης την νύχτα. Και τότε οι ουρανοί με βοή και πάταγο θα παρέλθουν και τα ουράνια σώματα θα διαλυθούν. Η δε γή και τα έργα που υπάρχουν σ΄αυτήν, θα κατακαούν. Καινούργιους δε ουρανούς και καινούργια γη περιμένουμε, στούς οποίους η αρετή και η αγιότης θα κατοική. Και ερωτά ο Απόστολος: << Αφού περιμένουμε λοιπόν να γίνουν όλα αυτά, ποιά πρέπει νάναι η στάση μας και η διαγωγή μας>>? Και απαντά ο ίδιος: << Ας προσπαθήσουμε να παραμείνουμε άσπιλοι και αμώμητοι απο τις κηλίδες της αμαρτίας, για νάχουμε τότε χαρά και ειρήνη και όχι φόβο και τρόμο.
Στα λόγια αυτά δεν χωρεί αμφιβολία, ούτε δέχονται καμμία αμφισβήτηση. Γιατί είναι λόγια του Αγίου Πνεύματος, που μιλούσε μέσω των Αποστόλων. Έτσι δεν μένει σε μας τίποτα άλλο, παρά να τα αποδεχθούμε και να ρυθμίσουμε ανάλογα την πορεία και την διαγωγή μας. Το να αρνηθεί κανείς τον λόγο του Θεού και να θεωρήσει όλα αυτά παραμύθια, είναι εύκολο. Δεν είναι όμως ούτε σίγουρο , ούτε ασφαλές. Γιατί θα βρεθούμε τότε μπροστά σε μιά πραγματικότητα, την οποίαν δεν περιμέναμε. Και την οποίαν δεν θα μπορούμε, ούτε ν΄αλλάξουμε, ούτε να αποφύγουμε.
Τα θέματα της άλλης ζωής είναι αντικείμενο της πίστης κι όχι της επιστημονικής έρευνας και θεωρείας. << Ο τον λόγον μου ακούει και πιστεύων τον πέμψαντί με, έχει ζωήν αιώνιον >>, λέγει ο Κύριος. Καί κάπου αλλού τονίζει: << Ο πιστεύσας και βαπτισθείς σωθήσεται ο δε απιστήσας κατακριθήσεται>>. Ο άνθρωπος έχει και νούν και γνώση και μπορεί να πάρη τις αποφάσεις μόνος του. Ο Θεός προειδοποιεί, δίνει <<σημεία>> ικανά και περιμένει......
Για τον καλόπιστο και καλοπροαίρετο άνθρωπο δεν υπάρχουνε σκοτεινά σημεία, αμφιβολίες και αμφισβήτηση, είνα όλα βέβαια και πραγματικά. Το μόνο άγνωστο σημείο αν θέλεται της υπόθεσης, παραμένει το πότε θα γίνουν όλα αυτά. Αλλά αυτό το άφησε άγνωστο σ΄εμάς ο Κύριος, για το καλό μας. Για νάναι σίγουρη και σταθερή η προκοπή μας. Και όταν οι Απόστολοι κάποτε τον ρώτησαν : << Κύριε, πότε θα γίνουν όλα αυτά? Τους απάντησε, πως αυτό το γνωρίζει μόνο ο Θεός. Εσείς νάσαστε πάντοτε έτοιμοι , τους είπε>>.
Είναι αλήθεια πως ο χρόνος που θα γίνη η Δευτέρα Παρουσία απασχόλησε και απασχολή πάντοτε τους ανθρώπους. Όλοι θέλουμε να διαλύσουμε τον πέπλο του μυστηρίου. Όσοι στο παρελθόν το επεχείρησαν και ώρισαν ημερομηνίες, γελοιοποιήθηκαν. Υπάρχουν όμως κάποια προγνωστικά σημάδια μέσα στην Αγία Γραφή. Η διατυπώθηκαν κάποιες ασαφείς αλλά θεοφώτιστες σκέψεις των Αγίων Πατέρων της Εκκλησίας. Κάποιος απ΄αυτούς , όταν ρωτήθηκε , πότε θα γίνει η Δευτέρα Παρουσία, απάντησε: << Όταν εκλείψη το καλό απο τη γή και κυριαρχήση η αμαρτία>>. Και ένας άλλος είπε: << Όταν αυξηθή το κακό και ξεχαρβαλώση η ανθρώπινη κοινωνία>>. Τότε θάρθει ο Κύριος να μαζέψει τους εκλεκτούς του. Να ξεκαθαρίσει το σιτάρι απο τα ζιζάνια. Και το μέν σιτάρι θα συγκεντρώση στη βασιλεία των ουρανών, τα δε ζιζάνια, θα κατακαύση στο πύρ το αιώνιο, << τω ητοιμασμένω των διαβόλω και τοις αγγέλοις αυτού>>.
Αμήν.
Ο Πρόεδρος
Εμμ. Φρουδάκης
Σμχος ε.α
